Globalizacija i njen ekonomski poraz
Abstract
Riječ je o sociološkoj i epistemološkoj analizi globalizacije, o nastavku bespoštedne kritike dominantnog ekonomskog diskursa o globalizaciji. Taj diskurs očituje se kroz različite, institucionalno nametnute diskurzivne strategije. Newmanagement i marketing, kao najpopularniji oblici globalnog znanja, produciraju, reproduciraju i distribuiraju površne diskurse, pogrešne paradigme i iskrivljene slike svijeta koje se rijetko podvrgavaju kritici. Na početku modernosti znanje je označeno kao moć. Na kraju, u globalnom društvu znanja, sama moć –moć nametanja znanja putem ideologije New managementa – određuje šta može biti tretirano, testirano i priznato kao društveno korisno i poželjno znanje. Newmanagement, koji se nalazi u osnovi obrazovanja ekonomske slike globalizacije, može se posmatrati ne samo kao nova paradigma znanja nego i kao globalna ideologija za čovječanstvo. U radu pokušavamo pokazati zašto je ekonomska, ekonomimetička globalizacija imala
tako kratak dah – zašto je konačno doživjela svoj definitivni i epohalni poraz. Jedan od razloga je u tome što ona, u svom povlaštenom, lažno samolegitimirajućem vokabularu, potpuno nekritički pretpostavlja da površna, pozitivirajuća i repetitivna
upotreba pojma globalizacije može poslužiti kao nova svjetska mudrost – apsolutno znanje. Zanemarujući, potiskujući i isključujući alternative i antiteze, ona je neodgovorno pretpostavljala da je nekritička upotreba teorije i prakse globalizacije samorazumljiva, koherentna, neproblematična, legitimna i opravdana za sva mjesta, za sva vremena i za sve društvene upotrebe. Nekritičkom shvaćanju globalizacije potrebno je suprotstaviti alternativna, kritička viđenja, koja vode računa o autoreferencijalnim i institucionalnim kontradikcijama globalne ekonomske politike i globalne ekonomizacije znanja.
