Sudbina jednog izuzetnog naučnika: Momir Macanović
Abstract
Zbog čestih ratova balkanski region se smatra nepodesnim za naučna istraživanja. Međutim, i u takvim uslovima izvestanoj broj educiranih, sposobnih i hrabrih Jugoslovena je dao značajan naučni doprinos. Ovde je ukratko prikazan život i rad dr. Momira Macanovića (1938-2007), mog školskog druga i prijatelja, koji je uspešno savladavao mnoge prepreke i dao značajan doprinos nefrologiji i imunologiji. Rođen je u Sarajevu,gde je završio medicinu, a 1969. specijalizirao internu medicinu. Od 1970. do 1973. godine bio je Ph. D. student na Royal Postgraduate Medical School, Renal Unit, u Londonu. Vrativši se u Sarajevo, osniva vrhunsku nefrologiju zahvaljujući finansijskoj pomoći Republičke zajednice za naučni rad BiH i grantovima NIH-a, EZ-a i drugih međunarodnih fondacija. Nekoliko godina u predratnom periodu dr. Macanović je bio ministar zdravlja Bosne i Hercegovine i dekan Medicinskog fakulteta u Sarajevu. Rat u Bosni ga prisiljava da napusti svoje pacijente,
laboratoriju i rodni grad – tek kada je ranjen u trenutku dok je prelazio most na Miljacki, idući na posao. S porodicom je našao utočište u Engleskoj, gde je primljen za naučnog savetnika, Senior Research Associate, na Univerzitetu u Kembridžu. Kasnije je radio kao nefrolog u bolnici u Dorchesteru i u Ujedinjenim Arapskim Emiratima. Unatoč teškoj finansijskoj situaciji koja je u početku pratila njegovu porodicu u Engleskoj, nastavlja s publikovanjem naučnih radova, a 2004. godine je objavio i knjigu Manual of Nephrology, u koju je za lekare praktičare uneo svoja klinička i naučna iskustva. Umro je u Londonu, nakon kraće i teške bolesti, a za sobom je ostavio suprugu i dva sina.
