Participatorna kultura i baštinske ustanove: problemi i mogućnosti dizajniranja djelotvorne korisničke platforme
Abstract
Rad propituje mogućnosti i uvjete učešća baštinskih ustanova u okruženju aktuelne, participatorne kulture. Polazeći od razumijevanja participatorne kulture uopće, preko razumijevanja učinaka koje participatorna kultura ostvaruje kako u teoriji tako i u praksi ustanova baštine, rad prati niz promjena koje prolaze baštinske ustanove usvajajući participatorne tehnike s ciljem izrastanja u participatornu ustanovu kulture. Pritom, slijedeći istaknute primjere dobre prakse iz Evrope i svijeta, ukazuje se na prednosti, ali i na eventualne „zamke“ učešća korisnika u kuratorijalnim aktivnostima baštinskih ustanova, sve vrijeme insistirajući na potrebi adekvatnog metadizajna participatorne korisničke platforme. U razvoju adekvatnih strategija uključivanja korisnika u praksu ustanova baštine, posebice na nivou kokreiranja i dijeljenja jedinica građe, prepoznaje se kontinuiranje ustanova baštine i u okruženju participatorne kulture. Istovremeno, participatorna baštinska ustanova razumijeva se kao novo, ali i dalje ne i isključivo jedino lice ustanova baštine današnjice, pri čemu se kao nezaobilazne za funkcionalnu praksu baštinskih ustanova budućnosti i dalje prepoznajuprofesionalna ekspertiza baštinske ustanove i njezinog baštinskog stručnjaka.
