Logika nacionalizma
Abstract
Problem kojim ćemo se baviti u ovome radu jeste fenomen nacije i njene praktične artikulacije kroz pojavu nacionalizma koji ima različite oblike svoje pojavnosti s akcentom na onu negativnu notu nacionalizma koji se kod nas, na ovim prostorima, samo u tom kontekstu promatra, a na osnovu činjenica koje govore u prilog našoj hipotezi da se nacionalizam kreira i praktično primjenjuje kroz birokratske strukture mitomanije o zajedništvu i nadnaravnoj posebnosti. Pretjerane naracije o ovim i sličnim fenomenima su nepotrebne ako sagledamo logičku strukturu pojmova koji nemaju svoj korelat u prirodi i koji se ne mogu „egzaktno“ proučavati. Predstavljati naciju kao izmišljenu, zamišljenu, spornu ili neku drugu imaginarnu zajednicu je po našem mišljenju velika zabluda iz prostog razloga što i nacija i nacionalizam svoje postojanje i svoju egzaktnost pokazuju na tako vidljive i neupitne načine da, kada se sagledaju rezultati njihove postojanosti, možemo govoriti o strahotama najvećih razmjera koje „imaginaciju“ pretvaraju u stvarnost. Koliko su imaginarni, zamišljeni, izmišljeni i sporni pojmovi tipa nacije i nacionalizma, u istoj takvoj mjeri su imaginarni, zamišljeni, izmišljeni i sporni i pojmovi broja i ostalih matematičkih radnji, radiotalasa, zakona, morala i tako redom. Stava smo da nacija i nacionalizam imaju svoje uporište u logici samih pojmova koji imaju svoju genezu i svoju specifičnost na osnovu društvenih interakcijskih odnosa koji su u velikoj mjeri složeniji od fizikalnih pojava i odnosa koji vladaju u fizikalnome svijetu. Nacionalizam kao praktična strana nacije jeste birokratiziran od ideologija koje državni aparati provode na način njihove kulturološke dimenzije, tako da sve ili gotovo sve institucije države stoje na kursu nacionalnih interesa kreiranja konformističkog mnijenja vladajućih elita koje „nacionaliziraju“ određene interese.
